Fundusze inwestycyjne mają wiele zalet, ale nie każdy inwestor wie, jak w nie inwestować. Ten artykuł wyjaśni podstawy funduszy inwestycyjnych, w tym klasy akcji, implikacje podatkowe oraz strategię “kup i trzymaj”. Pokaże również, jak wybrać odpowiedni fundusz do swojego portfela. Poniżej wymieniono najlepsze fundusze inwestycyjne i jak w nie inwestować. Inwestowanie w fundusze inwestycyjne to świetny sposób na zarabianie pieniędzy na giełdzie.
Klasy akcji
Jeżeli są Państwo zainteresowani inwestowaniem w fundusze inwestycyjne, powinni Państwo znać różne klasy jednostek uczestnictwa i opłaty związane z każdą z nich. Częstym przykładem jest wysokość opłat za sprzedaż z góry, ponoszonych przy zakupie jednostki uczestnictwa typu A. Opłaty te mogą wynosić od 2% do 5,75%, w zależności od rodzaju funduszu i ilości zakupionych jednostek uczestnictwa. Innym przykładem jest wysokość wskaźników kosztów, jakie ponoszą jednostki uczestnictwa kategorii B i C, czyli opłaty za zarządzanie i utrzymanie funduszu. Akcje typu B mają tendencję do płacenia wyższych wskaźników kosztów niż akcje typu A.
Opłaty związane z kupnem i sprzedażą jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego są niezwykle skomplikowane. Istnieje wiele rodzajów opłat, w tym opłaty od sprzedaży i koszty transakcyjne. Niektóre klasy jednostek uczestnictwa mogą również pobierać opłaty 12b-1, które są bieżącymi kosztami operacyjnymi funduszu. Opłaty te są uiszczane przez towarzystwa funduszy inwestycyjnych i stanowią niewielki ułamek ogólnej struktury opłat. Krótko mówiąc, najlepsze zyski uzyskują Państwo inwestując w fundusze instytucjonalne.
Koszty
Jednym z najważniejszych czynników przy wyborze funduszu inwestycyjnego jest wysokość ponoszonych przez niego opłat. Opłaty te są włączone do kosztów operacyjnych funduszu i obejmują opłaty za zarządzanie, opłaty księgowe, prowizje od sprzedaży i opłaty prawne. Ponadto, nieefektywność podatkowa funduszy inwestycyjnych oznacza, że te opłaty nie zawsze są widoczne dla inwestora. Chociaż koszty funduszy inwestycyjnych są ujawniane, istnieją pewne ukryte koszty z nimi związane.
Pierwszą opłatą, którą muszą Państwo wziąć pod uwagę, jest roczna opłata marketingowa. Większość funduszy inwestycyjnych pobiera tę opłatę, która w ustawie o spółkach inwestycyjnych z 1940 r. określana jest jako “opłata 12b-1”. Opłaty te są zazwyczaj ujawniane w prospekcie emisyjnym jako część wskaźnika kosztów i mogą wynosić od 10 do 50 dolarów rocznie. Inne opłaty, które mogą się sumować, to opłaty za obciążenie sprzedaży i prowizje płacone maklerom. Opłaty te różnią się w zależności od funduszu i mogą wynieść do ponad 2% całkowitych aktywów inwestora.
Implikacje podatkowe
Dywidendy z funduszy inwestycyjnych podlegają opodatkowaniu w momencie ich otrzymania przez inwestora. Ogólnie rzecz biorąc, muszą Państwo zapłacić od nich zwykły podatek dochodowy. Jednakże niektóre fundusze posiadają opcje zarządzania podatkami, które minimalizują odpowiedzialność podatkową. Fundusze zarządzane podatkowo zazwyczaj wystawiają formularz 1099-DIV przed złożeniem zeznania podatkowego na koniec roku. Dokonując inwestycji, muszą Państwo zrozumieć konsekwencje podatkowe dywidend z funduszy inwestycyjnych. Oto kilka wskazówek, o których należy pamiętać.
Jeżeli inwestują Państwo w fundusze inwestycyjne podlegające opodatkowaniu, będą Państwo płacić federalne podatki dochodowe. Jednakże, mogą Państwo również płacić stanowe lub lokalne podatki dochodowe, jeżeli sprzedadzą lub wycofają się Państwo z funduszu. Ponadto, będą Państwo płacić podatki od zysków kapitałowych i dywidend, jeżeli posiadają Państwo akcje, które zostały Państwu wydane w ubiegłym roku. Osoby, które inwestują w fundusze korzystające z ulg podatkowych, również zapłacą podatki, gdy sprzedadzą udziały. Podatki te mogą być znaczne.
Strategia “kup i trzymaj”
Strategia “kup i trzymaj” jest popularną strategią inwestycyjną dla inwestorów poszukujących długoterminowych zysków z wartości, ponieważ pozwala inwestorowi na przetrwanie fal rynkowych. Chociaż konwencjonalna mądrość głosi, że akcje przewyższają obligacje, niektóre fundusze inwestycyjne mogą przewyższać rynek. Chociaż strategia “kup i trzymaj” może być ryzykowna, może być również korzystna pod względem podatkowym. Oto plusy i minusy inwestowania typu “kup i trzymaj”.
Strategia “kup i trzymaj” ma swoje minusy. Po pierwsze, wymaga dużej dyscypliny. Łatwo jest ulec pokusie wahań rynkowych i może się zdarzyć, że ominą Państwa wspaniałe dni. To sprawia, że inwestowanie “kup i trzymaj” jest ryzykowną strategią dla inwestorów, którzy nie są przyzwyczajeni do siedzenia cicho. Jest to jednak mądry wybór, jeżeli nie mają Państwo zbyt wiele czasu na monitorowanie swoich inwestycji.
Minimalne wymagania inwestycyjne
Wiele rodzajów funduszy inwestycyjnych wymaga minimalnej kwoty inwestycji. Te minima inwestycyjne pozwalają funduszom działać w oparciu o przepływy pieniężne i minimalizują wpływ krótkoterminowych transakcji. Minimalna kwota, jakiej wymaga fundusz, różni się w zależności od stylu i celu inwestycyjnego. Na przykład, niektóre fundusze mogą mieć niższe minima niż inne, co sprawia, że ważne jest, aby zrobić rozeznanie przed wyborem funduszu inwestycyjnego. Poniżej przedstawiamy kilka popularnych minimów dla funduszy inwestycyjnych.
Minimalna kwota inwestycji dla funduszy inwestycyjnych to zazwyczaj określona kwota w dolarach lub liczba jednostek uczestnictwa. Niektóre fundusze wymagają minimalnej kwoty inwestycji, na przykład minimalnej inwestycji w wysokości 250 dolarów. Inne mają minimum 500 dolarów, a niektóre zero. Proszę sprawdzić u Państwa maklera giełdowego, jakie są aktualne minimalne wymagania inwestycyjne dla funduszy inwestycyjnych. Niektóre fundusze mogą odstąpić od minimalnej kwoty inwestycji, w zależności od regulaminu funduszu. Jeżeli kwota inwestycji jest zbyt duża, należy rozważyć inwestycję w inny fundusz.
Podobne tematy:
